HET WAAUW EFFECT, CHAMPAGNE, WE ZIJN DE SIGAAR EN

Voor de ballonvaarders begint de dag vroeg. Om 05.30u staat een bus uit 1950 voor het hotel die onze ballonvaarders oppikt. We hebben geluk. Het gaat door, er is wind en het is helder. Als we warm aangekleed de opstijgplaats bereiken liggen er 6 ballonnen klaar om in de lucht te gaan. Langzaam worden ze gevuld. In het donker is het spectaculair de ballonnen langzaam een voor een te zien verrijzen. Helaas voor Twan is iedereen op komen dagen en lukt het voor hem ook deze derde keer niet met een ballon over de tempels te vliegen. Herbert, Jannie, Felix en Yvonne (voor hun eerste vlucht), Johan en Marian, Bert, Harrie en Annie en Roel stappen in de mand bij Bart. Bart is een vlaming uit Turnhout die al een kleine 20 jaar vliegt en 5 jaar al in Bagan elk jaar 5 maanden.
Juist wanneer het licht wordt gaan de touwen los, horen we het vuur de ballon inspugen en drijven ze langzaam weg. De zonsopgang kan niet beter en mooier. Langzaam verandert het van een zachte gloed in een ronde bol die sterker van kleur wordt en omhoog komt. Na een 45 minuten maakt onze groep een zachte landing. Het was onvergetelijk! Op een tafel staat de champagne klaar. Het is 07.30 uur!
Rond de klok van 09.30 uur –na een snel maar lekker ontbijt in het hotel- is het weer tijd voor onze tweede dag in Bagan. Deze dag hebben we een half dag programma en zijn we de middag vrij om te relaxen. Opnieuw bezoeken we enkele fraaie tempels in Oud Bagan.
In Bagan is men gespecialiseerd in ‘lackerware’, producten gemaakt van in de basis bamboe. Paardenhaar etc die wordt bewerkt met verschillende natuurlijke laklagen. Zeer zorgvuldig en ongelooflijk knap worden daar –soms minitieuze- afbeeldingen in gekerfd. Je komt het veel tegen in de souvenier shops maar pas als je de mensen in een werkplaats bezig ziet dan weet je wat er van de vakmensen gevraagd wordt. Soms worden meer dan 7 kleuren gebruikt en is het productieproces van 1 doosje of bewerkte rijstbowl meer dan een halfjaar. Het echte fijne werk is dan ook niet goedkoop maar een mooie herinnering aan de reis. Diverse van onze groep kopen een fraaie herinnering die ongetwijfeld thuis een mooi plekje gaat krijgen.
Een kleine nederzetting in Oud Bagan laat zien hoe er wordt gewerkt op het land en in de kleine huisjes. Hoewel het al hier wat commercieel is is het mooi te zien hoe houten wielen gemaakt worden, olie wordt geperst met de os en de mensen op het platteland leven. Rens, Wilbert, Twan en Bert steken hier maar een typische sigaar –een supergrote cheerot- op. Echt lekker is het niet maar het levet wel een leuke foto op.
Dan volgt een van de hoogtepunten van ons verblijf in Bagan. We hebben een picknick op een open terrein in de nabijheid van het tempelcomplex. Het lijkt wel of we in een filmdecor zitten. Terwijl we zelf in de schaduw van een grote boom zitten zien we rondom ons heen tal van tempels. Ossenkarren met zowel de mensen als producten van het land passeren ons over de zandpaden. De groep geniet hier van een heerlijke lunch. Hoe ze het voor elkaar hebben gekregen is voor iedereen een raadsel, maar genieten is het! Rond 13.00 uur zijn we terug bij het hotel en gaan een aantal van ons naar het zwembad, andere nemen een ‘break’ of een van de massages in het hotel. Veel van ons worden op Thaise wijze –de originele, zonder happy end!!- gekneed. Marian, Johan, Jannie, Herbert, Roel, Annie en Harrie allemaal komen ze soepeler terug. Wanneer om 1600 de bus richting de zonsondergang vertrekt zijn er maar 4 die besluiten mee te gaan. We gaan naar de drukste tempel om de zonsondergang te bekijken. Hoewel het er zeer druk is blijft het een indrukwekkend gezicht de zon tussen de pagodes te zien zakken. In de avond is iedereen vrij en eten we op individuele basis. Felix , Yvonne , Johan en Marian spelen fanatiek een eigen vorm van het Mens erger je niet spel. Het duurt niet lang voor bij iedereen de luiken dichtgaan.