HET VERVOLG - BERGSTAMMEN OUD WORDT NIEUW EN BRAND

De dinsdag begint met de felicitaties aan Marian over te brengen. We vetrekken vroeg met een boottocht van meer de 45 minuten over een spiegelgladde Inle Lake. Zo vroeg in de ochtend hangt de ochtendnevel nog boven het water en doemen al varend de silhoueten van de vissers op. Buiten het luide ronken van de boot is het stil op het water dit in tegenstelling tot Indein waar deze dag de vijfdaagse markt is. Het is er een drukte van belang en er wordt weer van alles verhandeld. Bert en Rens Haest richten een logistiek bedrijf op en lopen met lange stokken op hun schouders met manden eraan over de markt en even later zitten er een aantal van de groep aan de sigaren. Van alles wordt uitgeprobeerd en geproefd. Twan laat zich nog zonder scheerschuim en met bot mes door de marktkapper nog ff scheren onder een bamboe afdakje.
Dan volgt de klim van een 20 minuten richting de Shwe Indein Pagoda. Deze pagode is gedeeltelijk sterk verouderd en overwoekerd met planten. Het zijn behoorlijk wat treden naar boven maar onze Jannie houdt zich kranig en met een handje hulp van Annie Berden weet ook zij de top te bereiken. Daar zijn bouwvakkers druk bezig met de renovatie van de pagode. Erg jammer want juist het oude en authentieke uiterlijk van de pagodes maakt deze plaats zo bijzonder. Maar het bezoek is de moeite waard. Op weg naar beneden handelen Wilbert en Marion nog druk met een lokale marktkoopman over een “sixpack monniken”: zes monniken van hout van klein naar groot. Uiteindelijk gaan ze voor een mooie prijs mee.
Na een bezoek aan de school waar Herbert zeer vreemd wordt aangekeken door de kleine kinderen is het tijd om in de boot te stappen.
We varen tussen de paalwoningen door en leggen voor de lunch aan in een klein dorpje in het meer. Bij een lokale familie worden we naar boven gedirigeerd waar we een heerlijke lunch geserveerd krijgen bestaande uit lokale gerechten. Het smaakt ons goed en de energie kunnen we wel gebruiken want we gaan de boot in. Per twee ligt een kano voor ons klaar om door het dorpje te peddelen. Gelukkig gaat er een goede plaatselijke peddelaar per boot mee. Zelfs Yvonne die het normaal niet heeft op dit soort boottochtjes –zeker niet met Felix in een boot - waagt zich er ook aan. Net wanneer we terug zijn, stijgen niet ver van onze lunchplaats zwarte wolken op en is er paniek!! Een van de huizen staat in brand. Snel grijpt het vuur om zich heen en met man en macht wordt er geprobeerd de zaak te blussen voor het zich verder verspreid. Het gaat compleet ongeorganiseerd maar wel met man en macht. Terwijl wij staan te kijken twijfelt Wilbert geen seconde en snelt de bewoners te hulp en staat in no time tot zijn middel in het water emmers water aan te geven. Het ziet er even zeer dreigend uit maar men weet de boel te blussen. Als dank krijgt Wilbert een schone lokale broek en de complimenten van de rest van onze groep.
Het is tijd om te vertrekken richting Kalaw. Na een kort bezoek aan de sigarenmakerij brengen In 45 minuten de boten ons terug naar het vasteland waar de bus klaarstaat en de rit richting Kalaw begint.
Kalaw is een plaats in de bergen op 70 kilometer van de hoofdstad van de Shanprovincie en doet denken aan een Britse plattelandsgemeente van voor de Tweede Wereldoorlog.
We checken in in de Dream Villa. De temperatuur is hier toch aardig gedaald. Met de complete groep gaan we eten in het restaurant ernaast. Omdat er geen andere plaats meer is wordt de spoelkeuken omgebouwd tot dinerzaal…en ze hebben wijn. De maaltijd eindigen we zoals we de dag zijn begonnen met een toast op Marians haar verjaardag. Bert en Twan bieden haar namens de reisleiding een persoonlijke taart aan, Johan biedt een rondje aan en het bleef nog lang onrustig.